Budujemy dom dla kota :)

Jesień zeszłego roku to był czas zmian.
Zmieniłam pracę na zdecydowanie bardziej absorbującą. Ale, przede wszystkim, uruchomiliśmy projekt DOM.
Właśnie uruchomiliśmy, nie rozpoczeliśmy, bo rozpoczęcie było 6 lat temu jak zaczeliśmy szukać swojego kawałka ziemi.


Dowiedziałam się, że "ławica" jest nie tylko ta rybia :).
Było planowanie, uzyskiwanie stosownych zgód, które trwało w nieskończoność, i wreszcie ogromniaste chaszcze zostały skoszone i pojawił się kawałek betonu.
Po tym bardziej realnym kroku musiały nastąpić kolejne, więc zaczęło się doszczegółowianie, umawianie z firmą.
I ciągle pojawiało się "musi być to bo Kot..."
Pisałam już wcześnie, że nawet Luby doszedł do wniosku, że mieszkanie jest Kota a my je tylko spłacamy.
Z domem będzie tak samo.
Mury stanęły, a ja oglądając i wyobrażając sobie jak będzie wyglądał każdy kąt, to widzę w każdym Kota :)
Bez Niego żadne mury już nie mają sensu :)
Będzie miał ciepło w dupkę, kominek, który będziemy razem okupować, bo mi też wiecznie zimno, duże parapety przy ogromnych oknach - nasz kawałek ziemi jest na polu po którym biegają dwie sarenki, w chaszczach spacerują bażanty i latają dzikie kaczki.
Rudi będzie miał radości mnóstwo, bo nic nie sprawia mu więcej przyjemności niż polowania w oknie.
Tylko ja się boję tej zmiany. Jestem miastowa dziewczyna do szpiku kości, mieszkanie na wsi wydaje mi się nierealne i dziwne i nawet przerażające. W zasadzie nigdy na wsi mieszkać nie chciałam i o tym nie myślałam. Domek domkiem, ale te pola i pustka? Brak sklepu, przystanek do miasta 3 km od domu? Bo pracować nadal będę w mieście.
Pewnie Wam ciężko pojąć moje obawy, ale urodzona na Górnym Śląsku, dopiero jak byłam dorosła dowiedziałam się, że jest dziwny bo miasta się nie kończą, a na granicy dwóch miast może sobie stać budynek i w jednym pokoju jest Bytom, a w drugim już Chorzów :).
A ja się boję panicznie pająków, nie cierpię robaków, owady budzą we mnie wstręt.. Czyli wszystko co Kota interesuje mnie przeraża :)
No i nie wiem czy nie najgorsze, ludzkie jakże namacalne tam wcibstwo i taka niedobra zawiść, które chyba najbardziej mnie przerażają. Jestem prostą konstrukcją, co mam to oddam jak trzeba, nie interesuje mnie skąd ktoś ma, czy ma, co ma nowego, nie dorabiam teorii, nie rozumiem po co ludzie to robią, dlaczego próbują zawsze coś dla siebie ukraść, mają radość z krzywdzenia innych..

Jednym słowem, wybaczcie że nie zawsze się odzywam na Waszych blogach, czytam je namiętnie, jednak często na komórce gdzie dodanie komentarza jest problematyczne, i komentuję jak mi się uda dorwać komputer.
Budowa trwa, ciągle za czymś jeździmy, Rudi się obraża za zostawianie go samego, domaga się uwagi :).

Zrobiłam też po raz drugi eksperyment i podałam Rudiemu przez dwa dni RC suche.
Agresja wzrosła o 200%, poprzednio to nie był przypadek.
Oprócz tego Rudi charakterek ma i podgryza, ale bez RC to tylko podgryzanie.

Ystin :) domek - etap bieżący - Kot przyjdzie na gotowe :)