Moja obrończyni..

Wyobraźcie sobie późne popołudnie na polu, łące jak kto woli zarośniętej zielskiem metrowym, ja na dróżce z Rudim i Zochą - spacer taki, jak Rudiego wyprowadzam, Zocha chadza za nami. Wyjątkowo widać słońce, to dziś, ale chłodno od pola.
Przykucam, biorę Rudego na kolana, Zocha się ociera o nogi więc wolną ręką ją głaszczę.
Kątem oka widzę, że za zakrętem nadchodzi znajoma sunia, która zawsze przybiega się przywitać.
Sunia nadchodzi zza moich pleców, widzę jak Zocha drętwieje i następuje akcja.
Nagle Zocha warcząc i sycząc wyskakuje spod moich nóg na sunę, skowyt, Rudy atak paniki, rzuca się nie wiadomo gdzie, Zocha wpada pod samochód, sunia ucieka.
Ja zostaję sama na placu boju.
Wychodzi mi, że Zocha chciała mnie ochronić.
Ta maleńka, delikatna istotka.
Jak zwykle Rudi nie stanął na wysokości zadania.
Samice górą :)
Poniżej Zocha, obrońca uciśnionych :)